Али ибн Аби Талиб
А́ли ибн А́би Та́либ (араб сямен علي بن أبي طالبي), Мухаммед пророклэн атаезлэн вынызлэн пиосыз пӧлысь куинетӥез. Нимо-дано ожгарчи, кивалтӥсь но оратор. Ньылетӥ халиф. Суннитъёслэн берпуметӥ «шонерлыко халифсы». Шиитъёслэн нырысетӥ имамзы, кыкетӥ но куинетӥ имамъёссылэн атайзы. Ахль уль-бейтэ пырисьёс пӧлысь огез. 632 аре Гадир-Хумын Мухаммед сое аслаз преемникеныз ялӥз, озьы ке но, солэн халифатэз кутскиз 24 ар ортчыса гинэ.
Вордскемын 599 аре (хиджри календарья 13 раджабе, хиджралэсь азьло 24-тӥ аре) Меккаын, виемын 661 аре Куфаын (хиджри календарья 21 рамаданэ 40-тӥ аре).
Пиосыз — Хасан но Хусейн, кышноез — Фатима аз-Захра (Мухаммедлэн но Хадиджалэн нылзы).
Солэн гожтэтъёсыз, косонъёсыз, проповедьёсыз люкамын нимаз книгае — «Нахдж уль-Балага».